Zakłócanie rurociągu, który kieruje Młodzież w rodzinie zastępczej do bezdomności

Uwaga wydawcy: Ta historia jest częścią projektu reportażowego „nasze dzieci”. Nasze dzieci to projekt The Broke in Philly reporting collaboration, który bada wyzwania i możliwości, przed którymi stoi Filadelfijski system opieki zastępczej.

Ostatniej zimy, kiedy temperatura spadła poniżej zera, Miracle spędziła większość nocy w filadelfijskich pociągach SEPTA, śpiąc. Dla bezpieczeństwa sprzymierzyła się z innymi młodymi ludźmi, także jeżdżąc po miejskich liniach kolejowych.

Miracle, 19 lat, która poprosiła o identyfikację za pomocą swojego pseudonimu, aby chronić swoją prywatność, doświadczyła epizodów przemocy fizycznej i seksualnej w domu i w systemie opieki zastępczej. W końcu uciekła, próbując znaleźć lepsze życie.

„Nikt nie chce być bezdomny”, mówi. „Byłem po prostu zmęczony byciem maltretowanym.”

Poskładała życie do kupy, znajdując w pracy” najlepsze szczęście”. Służyła na ladzie w Wendy ’ s w pobliżu Temple University, bawiąc się jako pracownik i zapominając na chwilę o swoich problemach. Zarobione pieniądze pozwoliły jej jeść, kupować szampon i dopasować się. „Dobrze wyglądałam”, mówi. „Nigdy byś się nie dowiedział, że jestem bezdomny.”

Czerpała również ogromną satysfakcję z pisania, występując jako poetka na pokazie talentów i dotykając lepszego życia, którego szukała. Bycie bezdomnym było jej codziennością. „Ludzie, których spotykasz na ulicach, „mówi,” którzy się tobą interesują, zwykle chcą cię naćpać lub uprawiać z tobą seks.”

Młodzież, którą poznała, czasami mówiła o zasobach, które mogliby wykorzystać, i pewnego dnia udała się do centrum Niepodległości, centrum NA North Broad Street, które oferuje zatrudnienie, usługi mieszkaniowe i wiele więcej młodzieży, która spędziła czas w rodzinie zastępczej. Tam otrzymała numer do Valley Youth House, organizacji non-profit wspierającej młodych ludzi, którzy doświadczają lub są zagrożeni bezdomnością.

Zadzwoniła i zostawiła wiadomość, ale kiedy oddzwonili, rozpoznała numer i uderzyła spadek.

„Bałam się”, mówi, wyjaśniając, dlaczego nie odebrała telefonu. „Pomyślałem, że znowu będę ranny.”

VYH dzwonił wielokrotnie przez kilka następnych tygodni, ale cud nigdy nie odpowiedział.

Każdego roku ponad 20 000 młodych ludzi w całym kraju starzeje się z rodzin zastępczych, a ponad 30% z nich doświadcza pewnego okresu bezdomności i stanowi duży odsetek młodych, którzy nie są w stanie utrzymać domu. Dokładna liczba młodzieży (z doświadczeniem w opiece zastępczej lub bez), która jest bezdomna w dowolnym momencie jest notorycznie trudna do określenia. Wielu młodych „couch surf” przynajmniej czasami, rozbijając się w mieszkaniach przyjaciół, poza zasięgiem wzroku. Niektórzy angażują się w” seks przetrwania”, wymieniając seks na jedzenie i miejsce do spania. W Filadelfii, gdzie żyje cud, rzecznicy młodzieży nadal uważają liczbę z sierpnia 2016 roku przez zewnętrzną agencję za najbardziej autorytatywną, sugerując, że 500 młodych doświadcza bezdomności w każdej chwili. Szacuje się, że w Filadelfii około 200 z nich przebywało w rodzinach zastępczych. Przesuwają się przez to, co badacze ds. opieki nad dziećmi nazywają pieczą zastępczą dla bezdomności.

Rodzina zastępcza rola systemu jako głównego czynnika w bezdomności młodzieży jest dobrze rozumiana. W ankiecie przeprowadzonej wśród klientów w 2020 roku Valley Youth House okazało się, że 36% z nich było w rodzinie zastępczej. Covenant House, który służy również młodym ludziom, stwierdził w swoim rocznym raporcie na 2020 rok, że 46% jego klientów spędziło czas w systemie opieki zastępczej. Philly OHS dane z 2017 do 2020, wydany do Next City, pokazuje, że 11% do 17% osób korzystających z usług bezdomnych w wieku od 18 do 29 lat było w przeszłości placówką opiekuńczą.

„Jeśli rozwiążemy ten problem”, mówi Shani Meacham, starszy wiceprezes ds. programów w VYH, ” złagodzi to ogromną część naszych spraw.”

W ciągu ostatnich 10 lat lub więcej, agencje opieki nad dziećmi stworzyły wiele programów, aby pomóc. Dwa najbardziej obiecujące podejścia obejmują gwarantowane wypłaty dochodów, które zbliżają się do wsparcia materialnego, które często zapewnia rodzina; i zapraszanie osób z doświadczeniem życiowym na stanowiska decyzyjne. Największą i najważniejszą zmianą może być jednak rozpoznanie historii takich jak „Miracle ’ s”. Musiałaby również przezwyciężyć lęki, które wyrosły z jej wcześniejszych doświadczeń i odebrać telefon. Więc nie była tylko młodą osobą, która potrzebowała pomocy. Była również częścią rozwiązania.

Rola przeżytego doświadczenia

Dla Liama Spady ’ ego czar bezdomności okazał się decydujący o życiu i karierze. W wieku 16 lat wstąpił do rodziny zastępczej, umieszczony w schronisku miejskim, podczas gdy DHS pracował nad znalezieniem mu odpowiedniego domu. „Wiele razy błysnąłem, gdy tam byłem”, mówi, ” i ktoś ukradł mój komputer. Cały czas byłem przerażony.”

Spady spędził ostatnie trzy tygodnie ostatniego roku w Central High School doświadczając bezdomności, opuszczając ceremonię ukończenia szkoły, aby spędzić noc śpiąc sprawnie w schronisku.

Dziś Spady ma 23 lata i pracuje dla Youth Collaboratory, Krajowej Sieci pracującej nad nowymi rozwiązaniami mającymi na celu poprawę życia młodych ludzi. Spędził dwa lata pracując w miejskim biurze usług dla bezdomnych (BHP), odchodząc w styczniu tego roku, ponieważ uważał, że BHP nie angażuje się w osiąganie pożądanych wyników.

Spady, łącząc doświadczenie w opiece zastępczej i bezdomności z naukowcami (kończy studia na Uniwersytecie Temple University Public Health), reprezentuje nowe oblicze usług społecznych. Nie chodzi o to, że np. każdy pracownik poradni uzależnień powinien być na rekonwalescencji. Chodzi o to, aby specjaliści w dziedzinie usług społecznych słuchali swoich klientów i działali na podstawie tego, czego się uczą, a osoby z doświadczeniem życiowym zostaną włączone do stanowisk zawodowych i podejmowania decyzji.

W Filadelfii Juvenile Law Center pomagało przewodzić temu zarzutowi od 2008 roku, tworząc programy, które opierały się na młodzieży z żywym doświadczeniem w identyfikowaniu problemów i opowiadaniu się za rozwiązaniami w zakresie wymiaru sprawiedliwości dla nieletnich i systemu opieki zastępczej. Młodzież z JLC była ostatnio bardzo ważna, opowiadając się za utworzeniem Rzecznika Młodzieży, który reagowałby na nadużycia w obiektach mieszkalnych grup, które właśnie przeszły podczas ostatnich rozmów w sprawie budżetu miasta.

„Zaszła dla nas wielka ewolucja”, mówi kierownik programu Youth Advocacy Cathy Moffa, która pomaga zarządzać programami i napisała artykuł na temat ich tworzenia i rozwoju”, w którym zbudowaliśmy lepsze struktury wokół młodzieży z żywym doświadczeniemce.”

Jej zdaniem korzyści są dwojakie: młodzież może mówić jako eksperci na podstawie własnego doświadczenia, przyciągając większą uwagę polityków i mediów dzięki sile ich osobistych historii. Ale mogą również mówić o problemach i lukach w napotkanych systemach i proponować potencjalne rozwiązania. Jedno z najpotężniejszych pytań, jakie należy zadać każdemu, kto ma żywe doświadczenie, mówi Moffa: „kiedy byłeś w takiej sytuacji, co by Ci pomogło?”

Program Continuum of Care (CoC) Federalnego Biura Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast, który działa na rzecz zakończenia bezdomności, wymagał lokalnych rad COC, aby zintegrować ludzi z żywym doświadczeniem, wzywając co najmniej jednego takiego członka zarządu i ostrzegając, że w tym tylko jeden może być ” tokenizujący.”Doświadczenie Spady z bezdomnością i opieką zastępczą czyni go szczególnie wnikliwym. Ważne jest, aby agencje pomocy społecznej robiły wszystko, co mogą, ponieważ czas na ulicach, jak zauważył cud, niesie ogromne ryzyko.

Jakie Interwencje Zadziałały Do Tej Pory?

Wywiady z ponad 900 młodzież doświadcza bezdomności, przeprowadzone przez Covenant House i University of Pennsylvania pole Center for Children ’ s Policy, Practice and Research, wykazały, że 19% było ofiarami handlu ludźmi dla seksu, pracy lub obu.

W ciągu ostatnich 20 lat, agencje opieki nad dziećmi starały się zatrzymać ten rurociąg od opieki zastępczej do bezdomności, wskazując, że nasz społeczny obowiązek wspierania młodzieży w opiece publicznej nie powinien przestać w jakieś arbitralne urodziny.

Menedżer programu wspierania młodzieży Cathy Moffa (far right) pomaga młodym ludziom przełożyć ich żywe doświadczenia na działanie. (Zdjęcie dzięki uprzejmości Juvenile Law Center)

Badania wykazały, że większość młodych dorosłych nadal polega na swoich rodzinach, aby uzyskać wsparcie finansowe lub mieszkaniowe, dopóki nie ukończą 27 lat, korzystając z pomocy, której brakuje młodzieży w rodzinach zastępczych. W tym sensie młodzież taka jak Miracle nie szuka żadnych korzyści — tylko pozory środków dostępnych dla amerykańskich dzieci z nienaruszonymi rodzinami i utrzymującymi się dochodami.

Pennsylvania, w lipcu 2020 r., rozszerzyła „usługi opieki” dla młodzieży do 23 roku życia, aby uzyskać pomoc w szkoleniu umiejętności życiowych, zakwaterowaniu i innych. A podczas pandemii koronawirusa, ustawodawstwo federalne umożliwiło Filadelfijskiemu Departamentowi usług ludzkich (DHS) uczynienie młodzieży, która starzeje się poza opieką zastępczą, kwalifikującą się do pozostania w systemie do września tego roku.

W innych przypadkach podejmowane są bardziej ambitne wysiłki. W zeszłym roku hrabstwo Santa Clara w Kalifornii zaczęło wypłacać Powszechny dochód podstawowy młodzieży przechodzącej z systemu opieki zastępczej. Płatności, dokonywane na rzecz 24-latków, którzy nie kwalifikują się już do opieki zastępczej, zostały rozszerzone w ustawie o gwarantowanych dochodach, która właśnie przeszła z poparciem dwustronnym.

Moratorium na eksmisję z miasta i Centrum Kontroli Chorób również było ważną pomocą w Filadelfii, ale młodzież i lokatorzy obawiają się, co się stanie, gdy środek CDC wygaśnie zgodnie z planem pod koniec lipca. „Myślę, że wszyscy się przygotowujemy, gdy kończy się moratorium”, donosi Meacham. „Mieliśmy tu dużo młodości telling nam, że są one wiele miesięcy opóźnienia w czynszu, ponieważ stracili pracę.”

W obliczu tego, Meacham jest filozoficzna na temat tego, co może osiągnąć: „zawsze chcielibyśmy zrobić więcej, aby służyć ludziom”, mówi, „ale nasze zasoby są tym, czym są. Mamy nadzieję, że pewnego dnia zbankrutujemy, ale daleko nam do tego.”

Meacham przewiduje listę oczekujących na usługi, które zostaną opracowane, gdy skończy się moratorium na eksmisję. Spady mówi, że miasto nie będzie tak przygotowane, jak mogłoby być.

„Miałem takie wielkie nadzieje”, mówi, jego czas w OHS. „Naprawdę myślałem, że coś zmienimy. Ale nigdy nie stało się tak, jak sobie wyobrażałem.”

Szybkie odnowienie mieszkania w czasie kryzysu mieszkaniowego w przystępnej cenie

W lutym ubiegłego roku Miracle miała okazję zamieszkać w mieszkaniu koleżanki, dając jej trochę wytchnienia. Tam dostała cynk od innej młodej osoby, aby wypróbować alyssę Weinfurtner, pracownicę domu Młodzieży w dolinie, która okazała się godna zaufania. Miracle odmówiła odebrania kilku telefonów z VYH, ale zalecenie pomogło złagodzić jej obawy. Zadzwoniła ponownie do VYHA i poprosiła o Weinfurtnera.

„Wiele z tych dzieci opiera się”, mówi Ericka Brown, która została kierownikiem sprawy Miracle w VYH, ” z tych samych powodów, dla których to zrobiła. Już w młodym wieku miała do czynienia z tak wieloma problemami, że trudno jest postawić się tam i zaufać.”

Na początku czerwca Miracle zapisał się do nowego szybkiego programu Rehousing finansowanego przez Filadelfijskie DHS. Program został unowocześniony przez VYH i uznany przez Departament Mieszkalnictwa i rozwoju miast Stanów Zjednoczonych (HUD) w 2015 roku jako „obiecująca praktyka” w zakresie zapewniania młodym ludziom stałego zakwaterowania i dodatkowych usług.

Nowy program, który będzie służył 60 młodym ludziom z wcześniejszym doświadczeniem DHS, odzwierciedla to, co dzieje się, gdy rząd i dostawcy usług słuchają swoich klientów. Starsze inicjatywy przeniosły młodych ludzi do mieszkań wynajmowanych przez miasto na 12-24 miesiące. Zgodnie z zasadami nowego programu, nazwisko młodzieży jest umieszczone na umowie najmu, co pozwala im zachować mieszkanie, gdy kończy się pomoc w wynajmie miasta.

„To krok naprzód”, mówi Meacham, ” ponieważ młodzi ludzie zgłaszali agencjom takim jak nasza trudności ze znalezieniem miejsca do życia po zakończeniu tych starszych programów.”

Są inne obiecujące programy w Filadelfii. Nadzorowane inicjatywy niezależnego życia zapewniają młodzieży Dom, wsparcie finansowe i kompleksowe usługi — w tym umiejętności życiowe, edukacyjne i zawodowe — w uznaniu ciągłej rodziny i wsparcia ekonomicznego, które zwykle otrzymuje młodzież. Istnieją jednak pewne ograniczenia: ponieważ coraz trudniej jest znaleźć tanie mieszkania, młodzież w programach szybkiego powrotu do domu może napotkać trudności w znalezieniu mieszkania. VYH zapewnia leady w dostępnych apartamentach, ale młodzież nadal jest odpowiedzialna za szukanie miejsc i umawianie spotkań. Ponadto, nie każdy właściciel jest wygodne wynajem młodzieży w ogóle, lub młodzieży w programach miejskich.

Filadelfia nie wykorzystuje również korzyści, jakie może przynieść słuchanie ludzi z doświadczeniem życiowym. Jessica Sones została zatrudniona w lutym 2017 r. W BHP jako koordynator Systemów młodzieżowych, aby łączyć różnych adwokatów i usługodawców w regularnym dialogu i znaleźć rozwiązania. Czternaście miesięcy później, po współpracy z publicznymi i prywatnymi interesariuszami i młodzieżą z doświadczenieme, napisała ocenę dla miasta opisującą „niezaspokojoną potrzebę” dla 668 jednostek stałej lub nieograniczonej czasowo pomocy mieszkaniowej dla młodzieży o najgłębszych potrzebach, 622 jednostek mieszkaniowych ograniczonych czasowo, aby pomóc młodzieży w przejściu do niezależności, oraz dodatkowych 394 jednostek mieszkaniowych zapobiegawczych, aby pomóc młodym ludziom zagrożonym bezdomnością. W dokumencie opisano również potrzebę zwiększenia liczby mieszkań i wsparcia specjalnie dla młodzieży do 24 roku życia, aby pomóc młodym ludziom w przejściu do niezależności.

Miracle znalazła jej „najlepsze szczęście” pracując w kasie fast-foodów, zapominając na chwilę o swoich problemach. Zarobione pieniądze pozwoliły jej jeść, kupować szampon i dopasować się. „Dobrze wyglądałam”, mówi. „Nigdy byś się nie dowiedział, że jestem bezdomny.”

Od tego czasu, mówią zwolennicy młodzieży, że niedobór mieszkań 1,600 plus jest zbyt ogromny, aby miasto nadrobiło w tak krótkim czasie, nie wspominając o tym, że brak tanich mieszkań w mieście jest kryzysem samym w sobie. „Po prostu nie robi się wystarczająco dużo dla młodych ludzi”, mówi David Fair, zastępca dyrektora generalnego w Turning Points for Children, dostawca usług socjalnych i zdrowotnych. „Szkoda.”

Mit „uciekiniera” i toksyczne pytanie, kto „zasługuje” na pomoc

Spady, echem Referatu Sones dla BHP, opowiadał się również za bardziej specyficznymi dla młodzieży schroniskami dla bezdomnych, które służyły ludziom do 24 roku życia. Dziś tylko jedno schronisko w mieście służy tylko starszej młodzieży, głównie w wieku od 16 do 22 lat-Dom przymierza, z 76 łóżkami. HUD określa również schroniska dla młodzieży jako najlepszą praktykę, ponieważ młodzież, taka jak Miracle, unika schronisk dla dorosłych ze względu na obawy dotyczące bezpieczeństwa i strach przed trudnymi interakcjami z personelem.

„Niektórzy pracownicy lubią pracować z młodymi ludźmi, a inni nie” – mówi Spady. „A kiedy ich do tego zmuszasz, to nikomu nie służy.”

Opór wobec służenia młodzieży jako określonej publiczności może zostać zasiany w systemie. Leah Staub, analityk danych i menedżer programów, przez ponad dekadę pracowała w usługach mieszkaniowych i dla bezdomnych, w tym kilka lat w BHP, w tym Sones i Spady. „Przez cały czas, gdy byłem w terenie,” mówi ,” była pewna hierarchia na miejscu.”

W służbach bezdomnych weterani otrzymali pierwszeństwo, ponieważ służyli krajowi. Druga grupa to chronicznie bezdomni, ponieważ ta niewielka część populacji bezdomnych wykorzystuje większość zasobów i zwykle ma nakładające się problemy ze zdrowiem psychicznym. I wreszcie, mówi Staub, ” docieramy do rodzin i młodych ludzi. Zawsze tak było.”

Hierarchia ta znalazła odzwierciedlenie w Polityce Federalnej ustanowionej podczas administracji Obamy, która postawiła sobie za cel zniesienie bezdomności dla weteranów i osób przewlekle bezdomnych w ciągu pięciu lat, wierząc, że skupienie się na tych grupach zdobędzie sympatię i poparcie Republikanów. Ten sam cel dla rodzin i młodzieży został wyznaczony na dekadę.

Stereotyp młodzieży doświadczającej bezdomności głosi, że muszą być „uciekinierami”, aktywnie wybierając bezdomność zamiast stabilności. Młodzi ludzie kończą jednak na ulicach lub couch surfingu z różnych powodów, w tym powodów, dla których cud cytuje-pracuje, ale nie zarobiła wystarczająco dużo pieniędzy, aby zabezpieczyć i zapłacić czynsz za mieszkanie. Młodzież LGBTQ + czasami doświadcza bezdomności, ponieważ ich rodziny wyrzucają ich, gdy się identyfikują. A młodzież, która jest określana mianem uciekinierów, często ucieka przed traumatycznymi sytuacjami, ich ucieczka jest aktem samozachowawczym i nadziei.